Takda apa sangat nk diluahkan.. atau nk dikongsi.. hanya sekadar menghempas lelah setelah penat sehari.. semester yang mencabar..kelas yang penuh setiap hari.. drpd pagi sampai jam 6 petang.. wahhh...mmg terasa lelahnya..tp sy gembira bila mengajr.. hadiah buat pelajar sudh sy sediakan.. sebagai obor pembakar semangat.. esk sudah masuk bulan oktober.. bermakna sebulan sahaja lagi.. tiada apa2 persiapan yang sy lakukan.. kalau orang lain mungkin jiwa penuh keterujaan..tp sy lebih gembira menyibukan diri dengan perkara lain.. bersama cerita korea dan keyboard kegemaran... 😊.. sudah bbrapa kali ada sahaja wajah, suara, dan gaya pelajar sy yang mengingatkn sy dengan teman yang sy kenali.. kebetulan mungkin.. jd bolehla membayangkan yg sy sedang mengajar teman2 sendiri..jd lebih selesa dan boleh lantang melontar suara biar satu PPS dengar suara sy..hihi.. semalam sedang sy duduk dlm kereta bersama ayah, perjalanan kami dihiburkan dengan lagu casey.. liriknya..ya liriknya amat menyentuh ht sy yang robek ni..huhu..kata ayah, liriknya ni yg mahal..tinggi royaltinya ni dlu..hehe.. sy melayan jiwa sambil melantun bait2 kata dalam liriknya.. seperti terkena batang hidung sendiri.. pedih ht semakin terasa.. 😊. Pulang sahaja, sy kembali dengan dunia korea.. dengan cara itu dapat membantu sy melupakan kepedihan yang saya rasa.. jd kepada sesiapa sahaja diluar sana yang terasa pedih ht..maka tenangkanlah ht anda sendiri kerana ht anda hanya anda yang tahu dan rasai.. cukuplah setakat ini bebelan sy.. jumpa lg bila rajin menulis nnt.. slmt mlm..
